Ελληνικά
English
Τελευταία videos
Ευχαριστώ από καρδιάς την υπέροχη ποιήτρια, φιλόλογο και θεατρολόγο Ασημίνα Ξηρογιάννη για τη συνέντευξη που δημοσίευσε στο λογοτεχνικό περιοδικό Fractal! Η απολαυστική "ανάκριση" έχει αναφορές στο έργο μου, στον κοινωνικό ρόλο της λογο-τεχνίας και τη σύνδεσή της με την παιδεία. Η ξεχωριστή προσωπικότητα της Ασημίνας με ενέπνευσε σε κάθε επίπεδο δημιουργώντας μια πρωτότυπη διαδραστική βιβλιοπαρουσίαση στο Zatopek book cafe στην Αθήνα τον περασμένο Μάιο.
Μπορείτε να διαβάσετε τη συνέντευξη στο σύνδεσμο : https://www.fractalart.gr/rena-athanasopoyloy/
Η συνέντευξη :
-Με τη Ρένα μας συνδέουν τουλάχιστον δύο τέχνες, το θέατρο και η ποίηση. Θ’ αρχίσω με μία κλασσική ερώτηση, αλλά νομίζω είναι απαραίτητη για να χτιστεί σιγά σιγά το πορτραίτο σου. Από πότε λοιπόν ξεκίνησες να γράφεις ποιήματα;
Ξεκίνησα τη συγγραφή από 6 ετών. Μεγαλώνοντας συμμετείχα σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και ομαδικές εκδόσεις. Όταν ξεκίνησα το συγκεκριμένο ποιητικό έργο, ένιωσα για πρώτη φορά έτοιμη να επικοινωνήσω, να το μοιραστώ και να εκτεθώ συναισθηματικά μέσα από αυτό. Έτσι προχώρησα στην επίσημη έκδοσή του.
-Πότε γράφτηκε η εικονογραφημένη μουσικοποιητική συλλογή «Τάσεις φυγής σε παράλληλο σύμπαν»;
Γράφτηκε κατά την περίοδο της καραντίνας. Επρόκειτο για ένα διάστημα που, όπως όλοι γνωρίζουμε, είχε σηματοδοτηθεί με πολλούς τρόπους. Ο καθένας βίωσε αυτή την περίοδο διαφορετικά, με διαφορετική ένταση και νοηματοδότηση. Γι’ αυτό μέσα στο έργο μου υπάρχουν στοχευμένες επαναλήψεις λέξεων, όπως για παράδειγμα ο λαβύρινθος, λέξεις που δείχνουν εγκλεισμό, αναζήτηση της λύτρωσης, της εξιλέωσης. Όλοι αναζητούσαμε μια νέα ισορροπία. Η συγκεκριμένη περίοδος είχε μεγάλη διάρκεια με αποτέλεσμα αυτή η κατάσταση να μεγεθύνεται μέσα μου. Έπρεπε λοιπόν να πάρω κι εγώ θέση σε αυτό που συνέβαινε. Επειδή ακριβώς υπήρχε ο χρόνος της ενδοσκόπησης και της γενικότερης κριτικής στα πράγματα, άντλησα ερεθίσματα που αποτέλεσαν τους πρώτους λίθους για να χτιστεί αυτή η συλλογή.
-Πώς προέκυψε η ανάγκη να προσεγγίσεις άτομα με προβλήματα όρασης; Πώς ήταν η διαδικασία της δημιουργίας; Ποια ήταν η σκέψη, μίλησέ μας γι’ αυτό.
Αρχικά πιστεύω ότι η τέχνη οφείλει να είναι προσιτή και προσβάσιμη σε όλους, γιατί μας μεταμορφώνει, μας ταξιδεύει μας λυτρώνει, μας γιατρεύει. Αδιαμφισβήτητα λοιπόν ανήκει σε όλους και δε νοείται για κανένα λόγο να μένει κάποιος έξω από αυτή τη μαγική διαδικασία. Ως δημιουργοί απευθυνόμαστε σε όσους ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή με το έργο μας κι επειδή ως δασκάλα θεατρικής αγωγής είχα μαθητές με προβλήματα όρασης δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι αυτά τα απίστευτα ταλαναντούχα παιδιά μεγαλώνοντας δεν θα μπορούσαν να επιλέξουν οποιοδήποτε βιβλίο χωρίς να έχουν πρόσβαση σε αυτό. Είναι σημαντικό να δίνονται εναλλακτικές δυνατότητες σε όποιον θέλει να έρθει σε επαφή με ένα έργο τέχνης. Παράλληλα αξίζει να αναφερθεί ότι άνθρωποι που δεν είχαν επαφή με την ποίηση μπόρεσαν να την εντάξουν ακόμα και στην καθημερινότητά τους χάρη στην ηχογραφημένη εκδοχή. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον μουσικό Κώστα Μαργαρίτη που δημιούργησε ηχοτοπία. Κάθε ποίημα αποτελεί ένα μικρόκοσμο. Ηχοτοπία και θεατρικά μονόπρακτα ζωντανεύουν, ταξιδεύουν και μοιράζονται με το κοινό συναισθήματα και νοήματα. Μάλιστα ο Κώστας Μαργαρίτης πήρε οκτώ διαφορετικά όργανα και ανάλογα με το τι ταίριαζε σε κάθε ποίημα, τι αφηγούνταν, τι προσέγγιζε προχωρούσε στην ανάλογη σύνθεση και ενορχήστρωση. Ήταν εξαιρετικά δημιουργική συνεργασία.
-Θα ήθελα να μου μιλήσεις για την εικονογράφηση. Γιατί επέλεξες κάρβουνο και πώς το συνέδεσες με το στίχο;
Έχω δουλέψει με διάφορα υλικά, αλλά το κάρβουνο είναι το αγαπημένο μου. Πρόκειται για ένα μοναδικό υλικό γιατί είναι απόλυτα γήινο, εύπλαστο – δεν χρησιμοποιώ μολύβι/κάρβουνο, χρησιμοποιώ κομμάτι κάρβουνο. Σβήνω με τα δάχτυλα δημιουργώντας θα μπορούσα να πω ποιητικά φθαρμένα αποσιωπητικά. Σε κάθε εικόνα δουλεύω συμβολικά. Το σκίτσο άλλοτε συμπληρώνει το ποίημα κι άλλοτε αποκαλύπτει νέα επίπεδα. Συνομιλεί με το κείμενο και έτσι έχουμε ένα τρισδιάστατο έργο, το κάθε ποίημα έχει τους στίχους του, την ηχογραφημένη του απόδοση και την εικονογράφησή του.
-Σε μια εποχή όπου όσοι εκδίδουμε βιβλία βιώνουμε τη μάχη με τους εκδοτικούς οίκους, εσύ επιλέγεις να κάνεις αυτοέκδοση. Πώς είναι να αναλαμβάνεις εξολοκλήρου τη δημιουργία, την παραγωγή και τη διανομή ενός έργου;
Χαίρομαι πολύ που καταλαβαίνεις τη δυσκολία αυτής της επιλογής. Πολλές φορές βρέθηκα σε αδιέξοδο, γιατί ήταν πολύ δύσκολο εγχείρημα σε όλα τα επίπεδα, αλλά ήταν απόλυτα συνειδητή επιλογή. Ήθελα να έχω τον έλεγχο της ποιότητας και της αισθητικής επιμέλειας σε κάθε στάδιο δημιουργίας, γιατί είχα να αντιμετωπίσω την ιδιαίτερη πρόκληση του συνδυασμού τεσσάρων τεχνών και δύο παραγωγών : από τη μία συγγραφή, εικονογράφηση, θεατρική απαγγελία, μουσική και από την άλλη έκδοση βιβλίου και παραγωγή CD. Μάλιστα για να είμαι σίγουρη για το αποτέλεσμα, αντιμετώπισα το βιβλίο μου σαν αναγνώστης/ακροατής του. Σαν να μάθαινα μια νέα γλώσσα έπρεπε να μελετήσω πολλές και διαφορετικές παραμέτρους για να έχει νόημα η εκάστοτε απόφαση και διαδικασία. Πράγματα που φαίνονται λεπτομέρειες ή θεωρούνται δεδομένα, όπως το σχήμα του βιβλίου, το βάρος του χαρτιού ή η βιβλιοδεσία είναι στην πραγματικότητα κομμάτια ενός παζλ που αποτυπώνει ένα συγκεκριμένο δημιουργικό όραμα. Αναζητώντας τις απαντήσεις σε αυτό το νέο κόσμο μαγεύτηκα, μπερδεύτηκα, αλλά παράλληλα ανακάλυψα τον εαυτό μου σε κάθε επιλογή.
-Άρα να υποθέσω ότι και κάτι που θα ετοιμάσεις στο μέλλον θα είναι δική σου παραγωγή;
Θα ήθελα, αν το δουλέψω πολυδιάστατα, να έχω τουλάχιστον επιλογή σε όλους του τομείς, να μπορώ να συνδράμω αισθητικά.
-Πώς επέλεξες τον τίτλο; Θα ήθελα να μου συνδέσεις τον τίτλο με το περιεχόμενο και την όλη σύλληψη.
Σήμερα συνάντησα τυχαία στο δρόμο δύο ανθρώπους. Συζητώντας για την επικείμενη παρουσίαση του βιβλίου με ρώτησαν τον τίτλο. Μόλις τον ανέφερα, ο ένας κύριος ρώτησε: «Ψυχολόγος είστε;». Το βρήκα ενδιαφέρον, καθώς η ενδοσκόπηση και η αναζήτηση του εαυτού μας και του παράλληλου σύμπαντος φέρνει κατευθείαν στο μυαλό μας μια τέτοια ερμηνεία. Για εμένα το παράλληλο σύμπαν είναι ο τρόπος που επιλέγουμε να βιώσουμε τον πραγματικό μας εαυτό πέρα από κοινωνικές ή άλλες συμβάσεις, είναι κομμάτι της επιβίωσής μας και ορίζει τη θέση μας στον κόσμο. Εμπεριέχει το στοιχείο της υπέρβασης και την συναισθηματικής έκθεσης, του καθημερινού αγώνα ενάντια στη φθορά της μοναξιάς και της αλλοτρίωσης.
-Πώς θα μπορούσε να προμηθευτεί κάποιος το βιβλίο σου;
Η μουσικοποιητική μου συλλογή διατίθεται αποκλειστικά στα βιβλιοπωλεία Πρωτοπορία https://www.protoporia.gr/a8anasopoyloy-rena-taseis-fyghs-se-parallhlo-sympan-9786180040890.html?srsltid=AfmBOoovg_3Nn-YY3imxGvAsuz7OnkeLawRcyoRaDLsc5TMMyy8kZh9Z
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δημιουργική μου πορεία υπάρχει η επίσημη ιστοσελίδα www.renavox.gr
-Τι θέση έχει η ποίηση στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου; Γιατί είναι σημαντική η ποίηση σήμερα ή δεν είναι καιροί για ποίηση;
Στη δική μου καθημερινότητα η ποίηση έχει μεγάλη βαρύτητα, γιατί όταν για παράδειγμα νιώθω στενοχωρημένη, θα πάρω ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη μου, θ’ ανοίξω τυχαία τις σελίδες του και θα χαθώ ακόμα και σε ποιήματα που έχω ήδη διαβάσει. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ποίηση εξαρτάται και από την ψυχολογική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, όταν προχωράμε στην εκάστοτε ανάγνωση. Άλλες φορές αναζητώ συγκεκριμένα ποιήματα, γιατί νιώθω ότι μου δίνουν την απάντηση στο συναίσθημα που έχει ανάγκη εκείνη τη στιγμή να εκφραστεί. Είτε τη διαβάζω, είτε την ακούω μελοποιημένη, η ποίηση είναι σημαντική για εμένα. Ακόμα μου αρέσει να εντοπίζω σε τοίχους στιχάκια που με εμπνέουν. Από την άλλη στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, νομίζω ότι η ποίηση είναι πιο απαραίτητη από ποτέ. Γιατί πάντα ήταν ένα αποκούμπι, ένα στήριγμα και μία δύναμη για να κατανοούμε καλύτερα τον εαυτό μας και την κοινωνία, αλλά και να παίρνουμε θέση σε όλα αυτά που συμβαίνουν. Ειδικά σήμερα με τα φαινόμενα της μοναξιάς και της αλλοτρίωσης, προσπαθούμε να βρούμε καταφύγιο, ανακούφιση, παρηγοριά μέσα από την τέχνη. Είναι κέρδος για όλη την κοινωνία, γιατί χτίζουμε μέσα από την τέχνη ένα δημιουργικό διάλογο, μια επικοινωνία ουσιαστική.
-Εδώ θα ήθελα να αναφέρω ότι εκείνοι που χρειάζονται πιο πολύ την ποίηση είναι οι έφηβοι και μακάρι να γίνουν βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.
Επειδή παρακολουθώ όσα προσφέρεις σε αυτό τον τομέα, είναι σημαντικό που γίνεται μια προσπάθεια από εκπαιδευτικούς σαν εσένα να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν προγράμματα δημιουργικής γραφής με το δικό τους μεράκι, τη δική τους ενέργεια, πείρα και γνώση.
-Συνεχίζοντας θα ήθελα να σε ρωτήσω αν υπάρχει κάποιος ποιητής που σε συγκλονίζει, που τον έχεις σαν συγγραφικό πρότυπο, που σ’ έχει επηρεάσει με τους στίχους του.
Δεν είναι ένας ποιητής, αλλά πολλοί κι αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως, γιατί ο κάθε δημιουργός αφήνει το δικό του αποτύπωμα έμπνευσης. Για παράδειγμα ο Γιάννης Ρίτσος, Ο Νικηφόρος Βρεττάκος, Ο Ναζίμ Χικμέτ, ο Μπέρτολτ Μπρέχτ έγραψαν ποιήματα με έντονο το κοινωνικοπολιτικό στοιχείο. Είμαστε παρόντες, συμμέτοχοι, κρίνουμε, παίρνουμε θέση. Η τέχνη λοιπόν οφείλει να αφήνει το δικό της κοινωνικό στίγμα.
-Κάθε δημιουργός δεν είναι ένας άνθρωπος κλεισμένος σε γυάλινο πύργο, γίνεται ο σεισμογράφος του καιρού του και αλλοίμονο εάν δεν έπαιρνε το ερέθισμα από την εποχή. Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Στην παρούσα φάση θέλω να ολοκληρωθεί όσο γίνεται πιο δημιουργικά το ταξίδι στο «παράλληλο σύμπαν» με συνοδοιπόρους τους ανθρώπους που συμμετέχουν ή έρχονται στις παρουσιάσεις και μοιράζονται τις μικρές/μεγάλες αλήθειες που προσφέρει η ποίηση και η τέχνη γενικότερα. Το καλοκαίρι θα ήθελα να ασχοληθώ με τα παιδικά παραμύθια και να τα δουλέψω πολυδιάστατα με εικονογράφηση και ηχητική απόδοση. Θα ήταν ευχής έργον κάποια στιγμή να προχωρήσω εκδοτικά και σε αυτό το λογοτεχνικό τομέα.
-Σου ευχόμαστε καλή επιτυχία και καλή συνέχεια!
